BrainQ

In de BrainQ methode benutten we het zelfherstellend vermogen van het lichaam via het resetten van de genen. Centraal in dit zelfherstel-proces staan de genen van het endorfine- en endocannabinoïde systeem, die in nauwe verbinding staan met het darmmicrobioom. Deze twee systemen maken ons niet alleen stressbestendiger, gelukkiger en meer verbonden met onszelf en de buitenwereld. Ze zijn tevens essentieel voor de bescherming tegen veelvoorkomende welvaartsziekten.

Onze westerse levensstijl gaat razendsnel en brengt veel stress met zich mee. Stress die we verdoven met troostvoeding, alcohol, medicijnen en verslavingen. Deze copingstrategieën hebben op de lange termijn een negatieve invloed, omdat ze de werking van de zelfherstellende genen verminderen door toename van glutamaat. Dit stofje speelt een belangrijke rol in de hersenen en het zenuwstelsel, bij het reguleren van geheugen, slaap-waakritme, pijnsignalisatie en de bloedsuikerspiegel. Echter, bij een verkeerde levensstijl en stress wordt glutamaat toxisch. 

Hyperglutamaat heeft een negatief effect op het gemoed, met kenmerken zoals onrust, agitatie, verminderd empathisch vermogen, reactief gedrag en gebrek aan verbondenheid. Een toestand die zich ook weerspiegelt in hoe onze maatschappij de laatste jaren is geëvolueerd, grotendeels ten gevolge van de aanhoudende stress en negatieve mediagekte in een klimaat van opeenvolgende crisissen. We zien de laatste jaren dan ook een opmerkelijke toename van hyperglutamaat gemedieerde aandoeningen die niet alleen te wijden zijn aan long COVID. 

Met de BrainQ methode stimuleren we zelfherstel door de glutamaatniveaus te verlagen, optimaal gebruik te maken van de inherente intelligentie van het lichaam om gezondheidsklachten aan te pakken. Dit doen we door de principes van integrale epigenetica toe te passen, waarbij we behandelen volgens een totaalaanpak.

Een epigenetische behandeling die zelfherstel promoot is bij voorkeur gericht op het optimaliseren van BDNF, endorfine en het ECS.

Integrale epigenetica is een benadering die zich richt op het bestuderen, begrijpen en toepassen van epigenetische mechanismen in hun volledige context. Er wordt gekeken naar het hele spectrum van interacties die invloed kunnen hebben op epigenetische mechanismen. Dit omvat niet alleen de biologische aspecten, maar ook de bredere psychologische, sociale, omgevings- en levensstijlfactoren en de transgenerationele overdracht van het traumageheugen van de (voor)ouders.

In de behandeling worden deze individuele verschillen in levensstijl en omgeving meegenomen om specifieke strategieën voor gezondheidsbevordering te ontwikkelen. Dit biedt nieuwe inzichten voor de behandeling van chronische aandoeningen, waarbij de onderliggende dynamiek vaak vergelijkbaar is, ongeacht de specifieke oorzaak.